Co nowego?

W czerwcu br. ukazała się na stronie PKN Polska Norma PN-EN 15004-1:2019-06 Stałe urządzenia gaśnicze Urządzenia gaśnicze gazowe Część 1: Projektowanie, montaż i konserwacja
Zastępuje PN-EN 15004-1:2008

Norma (opublikowana w języku angielskim) jest modyfikacją normy ISO 14520-1 z 2015 roku. Modyfikacja polega na wprowadzeniu do EN wszystkich norm europejskich związanych z gaszeniem gazowym i wymaganiami oraz metodami badań dla podzespołów stałych urządzeń gaśniczych SUG gazowych (seria EN 12094 oraz EN54).

Można powiedzieć, że zapisy techniczne normy EN i ISO są tożsame. Jedyną znaczącą różnicę miedzy tymi standardami przedstawia zestaw norm, odnoszących się do przywołanych rodzajów środków gaśniczych:

– których w ISO jest więcej (patrz ostatnie tiret poniżej)

– oraz ich właściwości i stężeń gaśniczych (szczególnie w odniesieniu do pożarów grupy B ? na przykładzie n-heptanu, dla którego w nowej PN-EN przyjęto stężenia projektowe w oparciu o wyniki testów gaśniczych, tzw. room test, uznanych przez VdS ).

Poniżej główne zmiany w stosunku do poprzedniej wersji normy PN-EN 15004-1:2008

  • zmiana polskiego tłumaczenia tytułu normy,

Tytuł aktualnej normy jest teraz poprawnym i adekwatnym do zawartości polskim tłumaczeniem

  • wprowadzono definicje lock of device i regulated systems,

Dla nieelektrycznego urządzenia blokującego ? (non-electrical disable device) wg PN-EN 12094-6 w tekście normy, w ślad za terminologią  ISO, przyjęto określenie lock of device. Nie zmienia to zasad stosowania i budowy takiego urządzenia.

Pojęcie regulated systems związane jest z powszechnie już stosowanymi systemami ze stałym (regulowanym) wypływem środka gaśniczego ze zbiorników zapasu

  • umieszczono tabele z stężeniami gazów obojętnych, stanowiących NOAEL i LOAEL
    w zależności od wysokości nad poziomem morza,

Tak jak w normie ISO, wprowadzono korektę wartości NOAEL i LOAEL związaną z ciśnieniem atmosferycznym i stężeniami tlenu w zależności od położenia nad poziomem morza (np. LOAEL
w Krakowie wynosi 50,6 % a nie 52,1% jak na poziomie morza). Ma to praktyczne znaczenie dla zapewnienia minimalnych środków bezpieczeństwa w pomieszczeniach w których spodziewany jest stały pobyt ludzi, po ew. wyładowaniu środka gaśniczego w formie gazu obojętnego

  • zawarto ciśnienia próby hydrostatycznej kolektorów w systemach wielostrefowych
    z zaworami butlowymi z reduktorami ciśnienia,

Przywołanie w normie regulated systems skutkuje wymaganiem dla hydroststycznej próby zamkniętych odcinków rurociągów takich urządzeń. Ma to zazwyczaj miejsce w systemach
z zaworami kierunkowymi

  • określono nowy, dopuszczalny czas wypływu wymaganej masy gazów obojętnych dla pożarów grupy A,

W ślad za zmienionymi wcześniej, w standardach NFPA, VdS i ISO, warunkami wypływu gazów obojętnych (np. inergen) dla pożarów grupy A (w tym higher hazard class A) wydłużono dopuszczalny czas wypływu 95% masy środka gaśniczego do 120 sekund. Nie dotyczy to oczywiście pożarów cieczy palnych (grupa B) oraz chlorowcopochodnych środków gaśniczych (np. FM200 czy Novec 1230)

  • wyjaśniono brak w normie EN takich środków gaśniczych jak HFC 236fa i CF3I,

Zachowując prezentowane uprzednio w PN-EN podejście, w przeciwieństwie do ISO, nie uwzględniono takich środków gaśniczych jak HFC 236fa ? znany jako FE36 (który jest traktowany jako odpowiedni do stosowania tylko w podręcznym sprzęcie gaśniczym) czy CF3I (który jest dopuszczony jedynie w urządzeniach gaśniczych miejscowego gaszenia).

Koniec pierwszego odcinka. Dziękuję za uwagę

KF